E glungeni Antwort vom Stachelbeeri.
uff der äxtraa Syte.
_____________________________________________

Pflotsch vom Blasius Lueg, wie scheen! Vom Himmel abe Waihts der Schnee uff Wäg und Huus. D Wält isch glatt und ohni Grabe. Zuggrig wyss gseht s Läben uus. Mainsch nit, dass de Fraid ha sottsch? Wart no! Morn drampsch doch in Pflotsch. Was di frait, muesch mängmool biesse. Bisch vergniegt, scho isch es z frieh. Ebbis dropft der zmitts ins Gniesse, Us em Säge gits e Brieh. Und uff aimool stohsch, du Dotsch, Mit de nasse Schueh im Pflotsch. Kumm, mach kaini Stämpeneie! Nimms, wies kunnt, und bhalt dy Rueh. Loss der nit in d Suppe schneie, Mach kai Kopf und butz der d Schueh! Alli hämmer s Glych, was wottsch: Fraide, Sorge, Sunne, Pflotsch.

Soll i oder soll i nit ? 1. Värs; vom Blasius I zell mi nit grad zue de Hirteknabe. I bin e Beppi und derzue vom Daig Und ha vom Bappe här am Dalbegrabe E scheen alt Huus, won i voll Fraide zaig. My Architekt sait zwor, s gheer abegrisse, E nei Renditehuus syg vyl meh nutz; Das stimmt nadyrlig, und doch sticht mis s Gwisse, Men isch doch z Basel fir der Haimetschutz !          Verkauf i s jetz, i miecht e guete Schnitt . . .          I Waiss nit, soll i oder soll i nit.

_____________________________________________

Diirggehoonig, vom Blasius (Mässafang isch diss Joor am 27. Oktober 01!)

Roosekiechli, Biirewegge,
Nougat, Marzipaan und Megge,
eppis aber daarf nit fähle,
doon e griene, deert e gääle ...
schrybsch vo unserer mäss e Groonig:
Diirgehoonig

Laider findsch en, was jo schaad isch,
uff der Mäss nur no sporaadisch
Blezlig gsehsch e Mogge lyychte,
root und wyss. e glitschig-fyychte,
scho fir d Augen e Bilohnig:
Diirgehoonig

Und glyy, ohni di lang z bsinne,
hesch e Hampflen in der inne.
Heerlig siess wie Bienewaabe
laufft s der iber d Zungeen aabe.
Nai, dy Maage bruucht kai Schoonig:
Diirgehoonig

Bisch dehaim, so hesch e Moose
uff em Gilet und de Hoose.
An de Zehn gspyyrsch langi Fääde,
an de Blombe lyychti Schääde.
Glääbrig isch die halbi Wohnig:
Diirgehoonig
_____________________________________________

Si kunnt

Wider kemme d'Orgelemännli,
D'Wafflebegge mit de Pfännle,
Dirggehonig, Nougat, Megge,
Wirschtli git's an allen Egge.

D'Bude zaigen ihri Wunder,
D'Rytene der Sydeplunder,
Ihri Grälleli, wo glänze,
D'Orgele, wo Lieder schränze.

Autokäre, Hippodreemer!
Schlachtebilder vo de Reemer
Gseht men im Panoptikum,
Uff dr Rutschbahn lachsch di grumm.

Heecher dien aim d'Härze schwelle
Bi de gloggte Schiessmamselle.
Zyle mues me mit de Händ
Numme by de Balleständ.

Rosekiechli, Magebrot,
Hau der Lukas! Roserot
Kunnt der vor die ganzi Wält!
Loos, wie's brielt, und loos, wie's schällt!

D'Mäss zieht y! O herbschtlig Wunder!
's isch fir jeden eppis drunder,
Und wenn's Läbe noh so mys,
Vierzäh Dag lang Paradies!

Vom Theodor Baerwart.

Mässafang isch diss Joor am 27. Oktober 01!

_____________________________________________

Verzellt Dir x-e Frind, e liebe,
e Gschichtli, und De merggsch derby,
ass är Di wott uff d Rolle schiebe
und ass sy Gschwätz nit woor ka sy.
So luegsch en vo dr Syten aa:
Verzell Du das em Fäärimaa

Vom Blasius
_____________________________________________

Der Blasius iber Ziri.

Iber d Zirihegel schneede
Wott in Basel fascht e Jede.
Kumm, vergiss fir hit dä Drang !
Hesch di aimoll duregrunge,
Findsch au Ziri no ganz glunge,
Wenigschtens e Weekend lang.
_____________________________________________

Dalbekirchli vom Blasius

Wottsch di aigetlig verstegge,
Kirchli nooch am griene Rhy,
Und in dym verdraumten Egge
Vo der Wält vergässe sy ?

Wär di finde wott, mues sueche.
Bisch kai Kirche, wo sich sunnt.
Hinder Tannebaim und Bueche
Wartsch druff, dass me zue der kunnt.

Wär fir d Stilli nit parat isch,
Zellt in dynen Auge nit;
Aber dä isch dir sympathisch,
Wo sich in dy Fride git.

Alles um di isch im Schatte,
Und im dunkelgriene Moos
Liegen alti Greeberplatte,
Wättergrau und haimetlos.

Und so still ischs bi der inne,
Dass me heert, wies Härz aim schloot,
Und dass jeden ohni Bsinne
Uff de Zeechespitze goht.

Kirchli, glai und fascht verlore...
Allewyle dänk i dra,
Dass i in dym Huus vor Johre
Voller Gligg ha Hochzyt gha.

Dorum blybsch du mir firs Läbe
In der Seel vertraut und nooch,
Und my Härz suecht nie vergäbe
Troscht in dyner ghaime Sprooch.
______________________________________________

Und dä Raim uss unbekannter Härkunft!

Susanneli, Susanneli,
stand uff und mach e Liecht!
Y heren ebbis drämpele,
y main, es syg e Dieb.
Nai, nai, Mama, nai nai Papa!
s isch nur der Bebbeli Meria
mit syner lange Pfyffe,
het hundertduusig Lechli dra,
er ka si nit ergryffe!

______________________________________________

Oschtervärsli uss em Kindergarte, ebbe 30-jöörig: